Μετάνοια, ὁ δρόμος τῆς σωτηρίας

(Γραπτή ὁμιλία τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου μας κ. Συμεών
πρός τούς Χριστιανούς τῆς Μητροπόλεώς μας
κατά τόν Ἑσπερινό τῆς Ἀποκαθηλώσεως)

«Τόν ληστήν αὐθημερόν, τοῦ Παραδείσου ἠξίωσας, Κύριε·
κἀμέ τῷ ξύλῳ τοῦ Σταυροῦ, φώτισον καί σῶσόν με».
(Ἐξαποστειλάριον Ἀκολουθίας τῶν Ἁγίων Παθῶν)

ΟΙ ΥΜΝΟΙ τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, δέν εἶναι μόνο κορυφαῖα δημιουγήματα μοναδικῆς ποιητικῆς ἀξίας, καρποί εὐλαβῶν καρδιῶν πού ἀγάπησαν μέ ὅλη τή θέρμη τῆς ψυχῆς τους τόν Λυτρωτή Κύριό μας. Εἶναι, παράλληλα, καί ὁ πλοῦτος τῆς θεολογίας τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ὁποῖος τρέφει πνευματικά τούς πιστούς.
Τά ἄχραντα Πάθη τοῦ Χριστοῦ μας, ἡ σταύρωση, ὁ θάνατος, ἡ ταφή καί ἡ Ἀνάστασή Του, πού μᾶς περιγράφουν οἱ ἱεροί εὐαγγελιστές, γίνονται ὕμνοι, τό γλυκό τραγούδι τῆς πίστεως, πού ψάλλει ἡ Ἐκκλησία. Πού ψάλλουμε ὅλοι ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί.
Ἔτσι, διαμέσου τῶν ὕμνων πού ψάλλουμε, δοξάζουμε τόν Σωτήρα Κύριό μας. Τόν λατρεύουμε. Διδασκόμαστε τά μυστήρια τῆς πίστεώς μας. Ἱκετεύουμε τόν σταυρωμένο Λυτρωτή. Καταθέτουμε στά ματωμένα πόδια Του τά αἰτήματα τῆς καρδιᾶς μας. Καί συνειδητοποιοῦμε τό χρέος μας, τό χρέος τῆς ἀγάπης μας ἀπέναντι στή δική Του ἄπειρη ἀγάπη, πού Τόν ἀνέβασε γιά χάρη μας πάνω στόν σταυρό.

* * *

«ΤΟΝ ΛΗΣΤΗΝ αὐθημερόν τοῦ Παραδείσου ἠξίωσας, Κύριε!». Ἡ ὥρα τῆς χάριτος, ἡ χρονική στιγμή τῆς σωτηρίας, ἀδελφοί μου, ἀποτελεῖ ἕνα γεγονός πού ὑπερβαίνει τήν ἀνθρώπινη λογική μας. Αὐτό πού μετρᾶ στά μάτια τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ συγκλονιστική ἀπόφαση μετάνοιας. Ὁ πόνος τῆς καρδιᾶς. Ἡ ἐσώτατη διάθεση τῆς ψυχῆς. Τό «μνήσθητί μου, Κύριε», πού προφέρει ἐν μετανοίᾳ ὁ εὐγνώμων ληστής πάνω στόν σταυρό, ἐλάχιστες στιγμές προτοῦ ὁ θάνατος τόν καταλάβει.
Κανένας μας δέν μπορεῖ καί δέν πρέπει νά θεωρεῖ σωσμένο τόν ἑαυτό του. «Ὅποιος νομίζει ὅτι στέκεται καλά στά πόδια του, καλύτερα ἄς προσέχει νά μήν πέσει», γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Α’ Κορ. 10,12). Ἡ σωτηρία ἔχει ρίσκο. Ἡ σωτηρία εἶναι χάρις πού μᾶς δίδεται ἀπό τόν φιλάνθρωπο Κύριο καί ὄχι δικαίωμα πού μποροῦμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι νά ἀπαιτήσουμε. Τά κλειδιά τῆς θείας Βασιλείας τά κρατᾶ Ἐκεῖνος. Καί ἀνοίγει τήν πύλη της τή στιγμή πού ὁ Ἴδιος κρίνει. «Σέ βεβαιώνω πώς σήμερα κιόλας θά εἶσαι μαζί μου στόν παράδεισο» (Λουκ. 23,43). «Τόν ληστήν αὐθημερόν τοῦ Παραδείσου ἠξίωσας, Κύριε!».

* * *

ΚΑΝΕΝΑ δέν δικαιούμαστε νά θεωροῦμε ὁριστικά χαμένο. Ὁ Θεός δέν μᾶς κατέστησε κριτές τῶν ἀνθρώπων. Δέν μᾶς ἔδωσε τό δικαίωμα νά δικάζουμε καί νά καταδικάζουμε τούς ἄλλους. Οὔτε καί δικαιούμαστε, ὅποιοι κι ἄν εἴμαστε, νά κάνουμε τόν συμβουλάτορα τοῦ Θεοῦ γιά τό ποιούς, πῶς καί πότε Ἐκεῖνος θά σώσει.
Αὐτό πού δικαιούμαστε καί πού ὀφείλουμε νά κάνουμε ἐμεῖς οἱ χριστιανοί εἶναι νά Τόν παρακαλοῦμε γιά τή σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ὅποιοι κι ἄν εἶναι. Ἀκόμη κι αὐτοί πού ἰσχυρίζονται πώς δέν Τόν πιστεύουν. Πού βηματίζουν στή ζωή ἀγνοώντας ἤ καί περιφρονώντας τό Εὐαγγέλιό Του. Πού ἀπομακρύνθηκαν πράγματι ἤ πού ἐμεῖς —ἐξωτερικά κρίνοντας— νομίζουμε ὅτι ἔχουν ἀπομακρυνθεῖ, ἀπό τήν Ἐκκλησία Του.

* * *

ΣΩΖΕΙ ὁ Θεός, προσφιλεῖς ἀδελφοί μου, «αὐθημερόν» τόν ληστή. Τόν εἰσάγει στόν Παράδεισο. Καί ἀπό τότε τό ἔργο τῆς σωτηρίας συνεχίζεται. Ἀτελείωτη ἡ στρατιά τῶν σεσωσμένων διαμέσου τῶν αἰώνων. Καί μελετώντας τήν ἱστορία τους, τίς περιστάσεις καί τίς συνθῆκες κάτω ἀπό τίς ὁποῖες ὁ Κύριος Ἰησοῦς τούς εἵλκυσε κοντά Του, ἐκπλησσόμαστε γιά τήν ἀγάπη καί τό ἔλεός Του.
Ὁ Παράδεισος εἶναι γεμάτος ὄχι μόνο ἀπό μάρτυρες καί ὁσίους ἀλλά καί ἀπό ληστές καί πόρνες, ἀρνητές καί ἀθέους, πού μετανόησαν εἰλικρινά, ἐκζήτησαν τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί σώθηκαν.
Αὐτή ἡ ἔκπληξη κάνει τίς καρδιές μας νά πλημμυρίζουν ἀπό εὐγνωμοσύνη γιά τήν ἄπειρη ἀγάπη καί τόν ἀνέκφραστο πλοῦτο τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Κυρίου. Καί τά χείλη μας τρεμάμενα κινοῦνται γιά νά Τόν δοξολογήσουν : «Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε!».
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ Τόν παρακαλοῦμε καί γιά μᾶς τούς ἴδιους : «Κἀμέ τῷ ξύλῳ τοῦ Σταυροῦ, φώτισον καί σῶσόν με».
Ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου φωτίζει. Ἐκπέμπει τίς ἀκτίνες τῆς θείας ἀγάπης. Ἀποκαλύπτει τή θεία φιλανθρωπία. Μᾶς βεβαιώνει μυστικά ὅτι ὁ Κύριος ἔχυσε τό αἷμα Του πάνω στόν σταυρό γιά τόν καθένα μας. Γιά ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα.
Καί ὅταν ὁ ἄνθρωπος δεχτεῖ μέσα του αὐτές τίς ἀκτίνες· ὅταν ἀξιωθεῖ νά ἀποκτήσει τόν θεῖο φωτισμό, ἀρχίζει νά ἀγαπᾶ τόν Χριστό. Νά Τόν ποθεῖ. Νά Τόν ἀναζητᾶ. Νά σπεύδει νά Τόν συναντήσει μέσα στήν Ἐκκλησία· τόν οἶκο τοῦ Πατρός· τήν οἰκογένεια τῶν παιδιῶν τοῦ Θεοῦ.
Ἔτσι, ἀνοίγει ὁ δρόμος τῆς σωτηρίας. Ἔτσι «τό ξύλον τοῦ Σταυροῦ» γίνεται ὁ μαγνήτης πού μᾶς ἑλκύει κοντά στόν σταυρωμένο Λυτρωτή. Γίνεται ἡ κλίμακα πού μᾶς ὁδηγεῖ νά συναντήσουμε καί νά γνωρίσουμε τόν Θεό καί Πατέρα μας.

* * *

ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΕ ΚΥΡΙΕ,
ΜΕΓΑΛΗ Παρασκευή σήμερα, ὅλοι ἐμεῖς τά παιδιά σου στεκόμαστε κάτω ἀπό τόν Σταυρό Σου. Καί καθώς βλέπουμε ν᾽ ἀνοίγεις «αὐθημερόν» τήν πόρτα τοῦ Παραδείσου στόν μετανοημένο ληστή, ἡ ἔκπληξη καί τό θάμβος πλημμυρίζει τίς ψυχές μας. Δοξάζουμε τό ἄπειρο ἔλεός Σου καί Σέ παρακαλοῦμε :
Φώτιζε μέ τό ἄκτιστο φῶς τοῦ Σταυροῦ Σου τόν καθένα μας· «πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον». Γιά νά Σέ γνωρίσουμε πραγματικά. Νά Σ᾽ ἀγαπήσουμε. Νά ἀκολουθήσουμε μέ αὐταπάρνηση τό θέλημά Σου. Νά ζήσουμε κάνοντας πράξη καί ζωή τίς ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου Σου.
Καί ὅταν θά ἔρθει ἡ ὥρα νά φύγουμε ἀπό τόν παρόντα κόσμο, ἄνοιξε καί γιά μᾶς τούς ἀναξίους τήν πύλη τῆς Βασιλείας Σου. Ἀμήν.


Μέ πολλή πατρική ἀγάπη
ὁ Ἐπίσκοπός σας

† Ο ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΣΥΜΕΩΝ

Ὧρες Γραφείων

Δευτέρα - Παρασκευή: 10:00 - 13:00

Χρήσιμα Τηλέφωνα

Γραφεῖα Μητροπόλεως : 210-93.46.788

ΦΑΞ: 210-93.21.743

Email: imns@otenet.gr

Επικοινωνία

Ἱερά Μητρόπολη Νέας Σμύρνης

Ἁγίου Ἀνδρέου 14, 17122

Νέα Σμύρνη