2009 : Τό μυστήριο τῆς Ἱερωσύνης

2009Hmerologio   Ἡ ἱερωσύνη ἀποτελεῖ χάρισμα, κορυφαῖο χάρισμα τοῦ Θεοῦ. Τίποτε στόν κόσμο δέν ἔχει τόση ἀξία ὅση τό χάρισμα τῆς ἱερωσύνης. Κανένα πράγμα πάνω στή γῆ, ὅσο πολύτιμο κι ἄν εἶναι, δέν μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τό ἱερατικό χάρισμα.
   Ὡς χάρισμα τοῦ Θεοῦ καί δωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡ ἱερωσύνη ὑπάρχει καί λειτουργεῖ μόνο μέσα στήν Ἐκκλησία. Ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει καί φυσικά, δέν μπορεῖ νά λειτουργήσει τό χάρισμα τῆς ἱερωσύνης.
   Ἀλλά καί ἡ Ἐκκλησία δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει χωρίς τόν θεσμό τῆς ἱερωσύνης. Γι΄αυτό καί ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος ὑπογραμμίζει ὅτι χωρίς τούς Ἐπισκόπους, τούς Πρεσβυτέρους καί τούς Διακόνους, δηλαδή τούς θεσμοθετημένους φορεῖς τοῦ χαρίσματος τῆς ἱερωσύνης, «ἐκκλησία οὐ καλεῖται», δέν ὑπάρχει καί δέν στέκεται ἡ Ἐκκλησία.
   Τό χάρισμα τῆς ἱερωσύνης μεταδίδεται διά τῆς χειροτονίας. Ὅπως ἀκριβῶς τό βάπτισμα μᾶς εἰσάγει στήν ἐκκλησιαστική κοινωνία καί μᾶς ἀναδεικνύει μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι καί ἡ χειροτονία, πράξη ἱερή, μεταδοτική τοῦ ἱερατικοῦ χαρίσματος, εἰσάγει αὐτούς πού χειροτονοῦνται στήν τάξη τῶν κληρικῶν καί τούς καθιστᾶ λειτουργούς τῆς Ἐκκλησίας˙ «ὑπηρέτας Χριστούς καί οἰκονόμους μυστηρίων Θεοῦ» κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο (Αʹ Κορ. 4,1).

* * *

   Ἡ ἱερωσύνη τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ. Καί ἡ ἀποστολή καί τό ἔργο πού ἀναλαμβάνουν νά ἀσκήσουν οἱ ἱερωμένοι ἀποτελεῖ μετοχή στήν ἀποστολή τοῦ Χριστοῦ καί συνέχιση τοῦ ἔργου πού Ἐκεῖνος, «ὁ ἀπόστολος καί ἀρχιερεύς τῆς ὁμολογίας ἡμῶν Ἰησοῦς» (Ἑβρ. 3,1), ἐπιτέλεσε.
   Ἡ πράξη τοῦ Χριστοῦ πού ἐκφράζει τή βούλησή Του νά συνεχιστεῖ ἡ ἀποστολή καί νά ἐπεκταθεῖ τό ἔργο Του εἶναι ἡ κλήση καί ἡ ἀποστολή τῶν μαθητῶν Του. Καί ἡ ἱερατική κλήση, πού ἡ χειροτονία ὡς μυστηριακή πράξη τῆς Ἐκκλησίας ἐπισφραγίζει καί «τελειοῖ», ἀποτελεῖ συνέχιση καί προέκταση τῆς κλήσεως καί τῆς ἀναδείξεως τῶν Ἀποστόλων τοῦ Κυρίου.
   Ἀπό τήν ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ ἔλαβαν «χάριν καί ἀποστολήν» (Ρωμ. 1,5) οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, οἱ ὁποῖοι καί τήν μετέδωσαν στούς διαδόχους τους. Καί ἀπό τότε ἡ ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ μέ τό μυστήριο τῆς χειροτονίας μεταδίδεται διαδοχικά ἀπό τή μιά στήν ἄλλη ἱερατική γενιά.

* * *

  Ἡ ἀδιάκοπη μεταβίβαση τοῦ χαρίσματος τῆς ἱερωσύνης μέσα στην Ἐκκλησία συνιστᾶ αὐτό πού ὀνομάζουμε ἀποστολική διαδοχή. Ἡ ἱερωσύνη τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἀποστόλων Του, καί ἡ ἱερωσύνη αὐτή εἶναι πού μεταδίδεται κατά τρόπο θαυμαστό καί μυστηριώδη, συναχῆ καί ἀδιάκοπο μέσα στήν Ἐκκλησία ἀπό τά ἀποστολικά χρόνια μέχρι σήμερα. Τό πρόσωπο πού ἀποτελεῖ τόν κατ᾿ ἐξοχήν φορέα τῆς ἀποστολικῆς διαδοχῆς καί τοῦ πληρώματος τῆς ἱερωσύνης εἶναι ὁ ἀπίσκοπος. Καί ἡ πράξη μέ τήν ὁποία μεταδίδεται τό χάρισμα τῆς ἱερωσύνης εἶναι ἡ χειροτονία. Ἡ ἐν προσευχῇ ἐπίθεση τῶν χειρῶν ὡς πράξη μεταδοτική τῶν χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἰδιαίτερα τοῦ ἱερατικοῦ χαρίσματος ξεκινᾶ ἀπό τήν ἀποστολική ἐποχή καί κυριαρχεῖ στήν ἐκκλησιαστική παράδοση. Γίνεται ὁ οὐσιώδης ἐξωτερικός τύπος τοῦ μυστηρίου, μέ τό ὁποῖο ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μεταδίδεται στόν χειροτονούμενο τό χάρισμα τῆς ἱερωσύνης˙ ἕνα χάρισμα πού δέν τόν καθιστᾶ ἁπλῶς ἱκανό νά ἐπιτελεῖ τά ἔργα τοῦ ἱερατικοῦ βαθμοῦ πού λαμβάνει, ἀλλά παρέχει παράλληλα καί τή δύναμη μέ τόν προσωπικό του ἀγώνα καί τήν καλλιέργεια τῆς θείας δωρεᾶς ν᾿ ἀναδεχθεῖ ἄξιος λειτουργός τοῦ Κυρίου.

* * *

   Ἔργο θεανθρώπινο τό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, στή διάρκεια τοῦ ὁποίου τελεῖται καί τό μυστήριο τῆς χειροτονίας καί στούς τρεῖς ἱερατικούς βαθμούς. Ἔργο θεανθρώπινο, ἔργο τῆς πανσθενουργοῦ θείας χάριτος, τήν ὁποία ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι ὑπηρετοῦμε ταπεινά, καί τό μυστήριο τῆς ἱερωσύνης˙ ἡ πράξη τῆς χειροτονίας.
   Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἀναφερόμενος στήν ἀνάδειξη τῶν «»επτά διακόνων παρατηρεῖ: «Ἐχειροτονήθησαν διά προσευχῆς˙ τοῦτο γάρ ἡ χειροτονία ἐστίν. Ἡ χείρ ἐπίκειται τοῦ ἀνδρός, τό δέ πᾶν ὁ Θεός ἐργάζεται, καί ἡ αὐτοῦ χείρ (τοῦ Θεοῦ) ἐστιν ἡ ἁπτομένη τῆς κεφαλῆς τοῦ χειροτονουμένου, ἐάν ὡς δεῖ χειροτονεῖται».
   Κληρικός χωρίς κανονική καί ἔγκυρη χειροτονία, χειροτονία δηλαδή πού πληροῖ τίς προϋποθέσεις τίς ὁποῖες καθόρισε ἡ ζῶσα ἐκκλησιαστική παράδοση, δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει. Ὡστόσο, ὁ Θεός συγκαταβαίνει, χάριν τοῦ λαοῦ του καί τῆς σωτηρίας τῶν τέκνων του, νά ἐνεργεῖ ἀκόμη καί μέσω ἀναξίων ἱερωμένων. Αὐτό δέν σημαίνει σέ καμιά περίπτωση ὅτι ἀποδέχεται τόν ἀκατάλληλο καί ἀνάξιο λειτουργό. Ἁπλῶς ἐνεργεῖ καί δι᾿  αὐτοῦ. Καί τό κάνει χάριν τῶν πιστῶν πού προσέρχονται στά μυστήρια τά ὁποῖα τελεῖ ὁ ἀνάξιος ἱερωμένος. Κατά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, «πάντας ὁ Θεός οὐ χειροτονεῖ, διά πάντων δ᾿ ἐνεργεῖ».

* * *

   Τό χάρισμα τῆς ἱερωσύνης εἶναι ἑνιαῖο, μεταδίδεται ὅμως κατά βαθμούς. Ὁ πρῶτος ἱερατικός βαθμός εἶναι τοῦ διακόνου, ὁ ὁποῖος λαμβάνει περιορισμένη ἐξουσία γιά νά ἀσκεῖ τά ἔργα πού ἀντιστοιχοῦν στόν βαθμό του. Ὅπως καί τό ὄνομά του δηλώνει, ὁ διάκονος ἀσκεῖ ἔργο ὑπηρετικό. Διακονεῖ, ὑπηρετεῖ στό πλευρό τοῦ ἐπισκόπου πρωτίστως ἤ καί τοῦ πρεσβυτέρου.
   Ὁ δεύτερος βαθμός εἶναι τοῦ πρεσβυτέρου, ἀνώτερος βαθμός ἱερατικῆς ἐξουσίας. Οἱ πρεσβύτεροι τελοῦν ὅλα τά μυστήρια – πλήν ἐκείνου τῆς χειροτονίας – κηρύσσουν τό εὐαγγέλιο, διαποιμένουν ἐν Χριστῷ τούς ἀδελφούς τους. Ὡστόσο πάντοτε, βέβαια, μέ τή σύμφωνη γνώμη καί σέ ἁρμονική συνεργασία μέ τόν ἐπίσκοπό τους.
   Ὁ τρίτος ἱερατικός βαθμός εἶναι αὐτός τοῦ ἐπισκόπου. Ὁ ἐπίσκοπος εἶναι ὁ κατ᾿  ἐξοχήν φορέας τῆς ἀποστολικῆς διαδοχῆς καί τοῦ πληρώματος τῆς ἱερωσύνης. Ἐκεῖνος διά τῆς χειροτονίας ἀναδεικνύει τούς πρεσβυτέρους καί διακόνους. Ἐκεῖνος καθαγιάζει τό ἅγιο μῦρο. Ἐκεῖνος ἐγκαινιάζει τά θυσιαστήρια. Ἐκεῖνος ἐνσαρκώνει αἰσθητά τήν ἑνότητα τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας στήν ὁποία προΐσταται.

* * *

   Ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας ἀφιερώνοντας τό ἡμερολόγιο τοῦ σωτηρίου ἔτους 2009 στό μυστήριο τῆς ἱερωσύνης ἀποβλέπει στό νά κατανοήσουμε ὅλοι μας πληρέστερα τήν κεφαλαιώδη σημασία πού ἔχει τό τό κορυφαῖο τοῦτο χάρισμα τοῦ Θεοῦ καί παράλληλα ἡ ἱεραρχική δομή τῆς Ἐκκλησίας μας.
-Ἡ Ἐκκλησία δέν ὑπάρχει χωρίς τούς ἱερούς ποιμένες καί λειτουργούς της: τούς ἐπισκόπους, τούς πρεσβυτέρους καί τούς διακόνους. Εἶναι οἱ οἰκονόμοι τῶν θείων μυστηρίων, οἱ κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου τῆς σωτηρίας, οἱ πνευματικοί χειραγωγοί τῶν πιστῶν στόν δρόμο τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας.
-Οἱ πιστοί σεβόμαστε, τιμοῦμε καί ἀγαποῦμε τούς κληρικούς μας ὡς τούς πνευματικούς μας πατέρες. Γι᾿ αὐτό καί τούς ἀκολουθοῦμε μ᾿ ἐμπιστοσύνη καί ὑπακούομε στά ὅσα μᾶς διδάσκουν. Φυσικά, ἐάν αὐτά εἶναι σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ὑποδεικνύει: «Ν᾿ ἀκολουθεῖται πιστά καί νά ὑπακούετε τούς ἐκκλησιαστικούς σας ἡγέτες. Γιατί αὐτοί ἀγρυπνοῦν γιά τή σωτηρία σας, ἐπειδή θά δώσουν λόγο στό Θεό» (Ἑβρ. 13, 17). Γιά τή μεγάλη εὐθύνη πού σηκώνουν, λοιπόν, οἱ κληρικοί μας, ἐμεῖς οἱ χριστιανοί τούς τιμοῦμε καί τούς σεβόμαστε. Καί μήν ξεχνοῦμε ἐν τέλει ὅτι ἡ τιμή καί ὁ σεβασμός μας πρός τούς ἱερωμένους δέν εἶναι πρός ἀνθρώπους. Εἶναι τιμή καί σεβασμός πρός τόν ἴδιο τόν Θεό τόν ὁποῖο οἱ ἱερεῖς ὑπηρετοῦν καί ἐκπροσωποῦν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ.
-Μεγάλη προσοχή στό ἁμαρτημα τῆς ἱεροκατηγορίας. Ὅλοι μας, δυστυχῶς, πολύ εὔκολα καί συχνά ἀβασάνιστα κρίνουμε καί κακολογοῦμε τούς ἱερεῖς. Πάντοτε ὑπῆρχαν ἱεροκατήγοροι. Ὅμως στίς μέρες μας τό κακό φαίνεται ὅτι ἔχει παραγίνει. Γι᾿ αὐτό καί πρέπει νά προσέχουμε περισσότερο, ὥστε νά μήν παρασυρόμαστε στό βαρύτατο τοῦτο ἁμάρτημα.
-Ὡς χριστιανοί ὀφείλουμε νά προσευχόμαστε γιά τούς ποιμένες μας. Νά τούς στηρίζει ὁ Κύριος στό δύσκολο ἔργο τους. Νά τούς φωτίζει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο νά πράττουν πάντοτε τό ὀρθό, ὥστε νά ἀποτελοῦν μέ τό λόγο τους καί μέ τή θεοφιλῆ ζωή τους ζωντανά ὑποδείγματα γιά ὅλους μας.
-Ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι χωράφι τοῦ Θεοῦ καί ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἐργάτες, γνήσιους, ζηλωτές καί ἀφοσιωμένους ποιμένες. Ἱερεῖς μέ φόβο Θεοῦ, μέ ἦθος, μέ χαρίσματα, μά παιδεία, μέ ἱκανότητες.
   Δέν θά μᾶς ἔρθουν ἀπό τόν οὐρανό! Ἀπό μᾶς θά προέλθουν. Ἀπό τίς δικές μας χριστιανικές οἰκογένειες. Ἀπό τίς δικές μας ζωντανές ἐνορίες.

   Ὅλοι θά πρέπει νά ἐργασθοῦμε γι᾿ αὐτό. Καί νά προσευχόμαστε θερμά ὁ Κύριος ν᾿ ἀναδεικνύει νέους, ἀξίους καί ἱκανούς ἐργάτες στή διακονία τῆς Ἐκκλησίας Του. «Ὁ θερισμός» εἶπε κάποτε ὁ Χριστός μας στούς μαθητές Του, «εἶναι πολύς, οἱ ἐργάτες ὅμως λίγοι. Γι᾿ αυτό παρακαλέστε τόν Κύριο τοῦ χωραφιοῦ νά στείλει ἐργάτες γιά τό θερισμό του» (Ματθ. 9, 37-38).

Ὧρες Γραφείων

Δευτέρα - Παρασκευή: 10:00 - 13:00

Χρήσιμα Τηλέφωνα

Γραφεῖα Μητροπόλεως : 210-93.46.788

ΦΑΞ: 210-93.21.743

Email: imns@otenet.gr

Επικοινωνία

Ἱερά Μητρόπολη Νέας Σμύρνης

Ἁγίου Ἀνδρέου 14, 17122

Νέα Σμύρνη