Ἀνάσταση : ἡ ὑπέρβαση τοῦ φόβου
Ἡ πασχάλια Ἐγκύκλιος τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου μας
πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς τῆς Μητροπόλεώς μας
«Ἀποκριθείς δέ ὁ ἄγγελος εἶπε
ταῖς γυναιξί· μή φοβεῖσθε ὑμεῖς»
(Ματθ. 28,5)
Ξημερώματα «τῆς μιᾶς σαββάτων»,
ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Τρεῖς γυναῖκες, ἀφοσιωμένες μαθήτριες τοῦ Ἰησοῦ, ἔρχονται στόν Τάφο Του. Ὁ φόβος συνέχει τίς καρδιές τους. Καί καθώς πλησιάζουν στό μνῆμα, τό θέαμα τίς συγκλονίζει. Ἡ πέτρα πού ἔφραζε τόν τάφο εἶχε κυλήσει κι ἕνας λευκοφορεμένος ἄγγελος καθόταν πάνω της. Καί λέει στίς μυροφόρες : «Μή φοβεῖσθε ὑμεῖς!». «Ξέρω ὅτι γυρεύετε τόν σταυρωμένο Ἰησοῦ. Δέν εἶναι ἐδῶ· ἀναστήθηκε, ὅπως τό εἶπε! Ἐλᾶτε νά δεῖτε τό μέρος ὅπου βρισκόταν τό σῶμα τοῦ Κυρίου».
Ὁ φόβος σμίγει μέ τή χαρά στίς καρδιές τῶν μυροφόρων γυναικῶν. Παίρνουν τόν δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς. Καί σπεύδουν, ὅπως τούς εἶχε ὑποδείξει ὁ ἄγγελος, νά ἀναγγείλουν στούς μαθητές τοῦ Κυρίου «ὅτι ἠγέρθη ἀπό τῶν νεκρῶν».
* * *
Φόβος! Ἀπό τά πολύ γνωστά καί πολύ δυνατά συναισθήματα τοῦ ἀνθρώπου. Φόβος μπροστά στήν ἀποτυχία. Μπροστά στόν κίνδυνο. Μπροστά στό ἄγνωστο. Μπροστά στήν ἀρρώστια καί τόν πόνο. Μπροστά στόν θάνατο.
Ὁ φόβος εἰσέβαλε στή ζωή ὅλων μας ἀπό τήν ὥρα πού ἡ πανδημία τοῦ covid-19 ἔπληξε τόν πλανήτη μας. Καί μέ τόν φόβο νά μᾶς πολιορκεῖ γιά δεύτερη χρονιά, ἑορτάζουμε τήν ἔνδοξη Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας.
Σ᾽ ἐμᾶς τούς φοβισμένους χριστιανούς ἐπαναλαμβάνει σήμερα ὁ ἄγγελος τό «μή φοβεῖσθε ὑμεῖς». Καί γιά μᾶς ἰσχύει τό ἐρώτημα πού ἀναστημένος ὁ Κύριος ἀπηύθυνε πρός τούς φοβισμένους μαθητές Του : «Τί τεταραγμένοι ἐστέ καί διατί διαλογισμοί ἀναβαίνουσιν ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;» (Λουκ. 24,38).
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας, ἀδελφοί μου, νίκησε τόν θάνατο. Νίκησε καί τόν φόβο. Καί τό μήνυμα τοῦ ἀναστημένου Κυρίου σέ ὅλους ἐμᾶς τούς μαθητές Του εἶναι «μή φοβεῖσθε ὑμεῖς». Ἡ πίστη μας στόν Ἰησοῦ Χριστό, ἡ ἀγάπη καί ἡ ἀφοσίωσή μας στό ὑπερούσιο πρόσωπό Του, ἡ ἀνάθεση τῆς ζωῆς μας στή στοργική πρόνοιά Του νικᾶ τόν φόβο καί χαρίζει στίς καρδιές μας τήν ἀφοβία. Ὅσό πιό πολύ Τόν ἐμπιστευόμαστε· ὅσο πιό πολύ ζοῦμε τή θεία παρουσία Του, τόσο περισσότερο ὑπερβαίνουμε κάθε εἴδους φόβο.
* * *
Οἱ χριστιανοί δέν φοβόμαστε ἐμπόδια, ἀναποδιές καί ἀποτυχίες πού εἶναι ἐνδεχόμενο νά συναντήσουμε στή ζωή μας. Ὁ ἀναστημένος Κύριος εἶναι δίπλα μας. Μᾶς στηρίζει. Μᾶς ἐνισχύει. Μᾶς ὁπλίζει μέ ὑπομονή. Ἐπιπλέον, πιστεύουμε κι ἐμεῖς, ὅπως ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «ὅτι αὐτά πού τώρα ὑποφέρουμε δέν ἀντισταθμίζουν τή δόξα πού μᾶς ἐπιφυλάσσει ὁ Θεός στό μέλλον»· στή Βασιλεία Του (Ρωμ. 8,18).
Οἱ χριστιανοί δέν φοβόμαστε τήν ἀρρώστια καί τόν πόνο γιατί γνωρίζουμε ὅτι ὅσο διαρκεῖ ἡ παρούσα ζωή μας ὑποκείμεθα στή φθορά. Γιατί ἡ ἀρρώστια μᾶς ὡριμάζει πνευματικά. Μᾶς φέρνει πιό κοντά στόν Θεό. Καί ὁ πόνος καί ἡ ὀδύνη πού δοκιμάζουμε μᾶς ἐπιτρέπουν νά γίνουμε κοινωνοί τοῦ πόνου καί τῆς ὀδύνης πού δοκίμασε πάνω στό σταυρό ὁ Κύριος Ἰησοῦς γιά τή σωτηρία μας.
Οἱ χριστιανοί δέν φοβόμαστε τόν θάνατο. Τόν θάνατό μας· τόν θάνατο τῶν ἀγαπημένων μας. Καί δέν τόν φοβόμαστε γιατί πιστεύουμε πώς ὁ θάνατος γίνεται «ζωῆς ἀφορμή». Γέφυρα πού μᾶς ἐπιτρέπει νά περάσουμε ἀπό τά φθαρτά στά ἄφθαρτα καί ἀπό τά πρόσκαιρα στά αἰώνια. «Μηδείς φοβείσθω θάνατον», τονίζει στόν Κατηχητικό του λόγο ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος· «ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος».
Οἱ χριστιανοί δέν φοβόμαστε γιατί ἀγαποῦμε. Ἀγαποῦμε τόν Θεό πού πρῶτος μᾶς ἀγάπησε. Ἀγαποῦμε καί τούς ἄλλους, «τόν πλησίον» μας. Καί αὐτή ἡ ἀγάπη νικᾶ τόν φόβο· μᾶς ἐλευθερώνει ἀπό κάθε μορφῆς φόβο. «Ὅποιος ἀγαπάει», γράφει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης, «δέν φοβᾶται. Ἡ τέλεια ἀγάπη διώχνει τόν φόβο» (Α’ Ἰω. 4,18). Κι αὐτή τήν τέλεια ἀγάπη ἀγωνιζόμαστε ἐν Χριστῷ νά κατακτήσουμε κι ἐμεῖς.
* * *
Προσφιλέστατοι ἀδελφοί,
«Μή φοβεῖσθε!» Ὁ Κύριός μας ἀναστήθηκε. Καί ἀναστημένος, ὅταν «κεκλεισμένων τῶν θυρῶν» βρέθηκε στό ὑπερῶο ἀνάμεσα στούς μαθητές Του, τούς χάρισε ἀφοβία καί εἰρήνη.
Ἀφοβία καί εἰρήνη εὔχομαι νά χαρίσει καί σέ ὅλους ἐμᾶς σήμερα. Νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό κάθε εἴδους φοβία καί νά εἰρηνεύσει τίς καρδιές μας.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΑΔΕΛΦΟΙ!
Μέ θερμές πασχάλιες εὐχές
ὁ Ἐπίσκοπός σας
† Ὁ Νέας Σμύρνης ΣΥΜΕΩΝ