ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ
ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
Μέ τήν εὐκαιρία τῆς εἰσόδου μας στή Μεγάλη Τεσσαρακοστή ὁ Σεβασμ. Μητροπολίτης μας κ. ΣΥΜΕΩΝ ἀπηύθυνε πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς τῆς Μητροπόλεώς μας τήν ἀκόλουθη Ἐγκύκλιο.
«Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ἡ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ τῆς Τυροφάγου, ὅπως ἐπικράτησε νά ὀνομάζεται, ἀποτελεῖ κατά τήν ὡραία ἔκφραση τοῦ Μεγάλου Βασιλείου τό «προπύλαιον τῶν νηστειῶν». Ἀπό αὔριο ἀρχίζει ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ἀπό αὔριο ἀρχίζει ἡ περίοδος τῆς νηστείας. Ἀπό αὔριο οἱ πιστοί καλούμαστε νά ἀναλάβουμε ἐντατικότερο πνευματικό ἀγώνα μέ σκοπό τήν προετοιμασία ψυχῆς καί σώματος γιά νά ὑποδεχτοῦμε τό ἅγιο Πάσχα. Νά προσκυνήσουμε τά ἄχραντα Πάθη καί τήν ἔνδοξη Ἀνάσταση τοῦ Λυτρωτῆ μας Κυρίου.
Τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τῆς σημερινῆς Κυριακῆς, ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό τήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, συνδέεται μέ τό νόημα τῆς εὐλογημένης περιόδου στήν ὁποία ἀπό αὔριο εἰσερχόμαστε. Ἐπιτρέψτε μου, λοιπόν, σήμερα νά ἑστιάσουμε τήν προσοχή μας στόν ἀκόλουθο στίχο τοῦ ἀναγνώματός μας : «ἀλλ᾽ ἐνδύσασθε τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καί τῆς σαρκός πρόνοιαν μή ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας».
ΒΑΣΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ τῆς χριστιανικῆς μας ζωῆς εἶναι ὁ ἀγώνας κατά τῆς ἁμαρτίας. Νά ἀπορρίψουμε τά «ἔργα τοῦ σκότους». Νά ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τά πάθη πού μᾶς καταδυναστεύουν καί πού κατονόμασε προηγουμένως ὁ Ἀπόστολος. Ὅμως, αὐτό καί μόνο δέν ἀρκεῖ. Ἡ χριστιανική ζωή ἔχει καί τή θετική της ὄψη. Προεκτείνεται καί ὁλοκληρώνεται μέ τήν ἐπιδίωξη καί τήν κατάκτηση τῶν χριστιανικῶν ἀρετῶν. Τήν τήρηση ὅλων ἐκείνων τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου μας πού συνιστοῦν τό θετικό περιεχόμενο τῆς εὐαγγελικῆς διδασκαλίας.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΟΥΤΟ ὁ Παῦλος μᾶς τό παρουσιάζει στόν στίχο πού ἀναφέραμε μέ τή θαυμάσια εἰκόνα τῆς ἔνδυσης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ : «ἀλλ᾽ ἐνδύσασθε τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν...»
Ὁ Χριστός εἶναι τό ἔνδυμά μας ἀπό τήν ὥρα τοῦ βαπτίσματός μας (Γαλ. 3,27). Εἶναι ὁ «φωτεινός χιτών» καί τό «ἔνδυμα ἀφθαρσίας». Ἡ ἔννοια τῆς ἀποστολικῆς προτροπῆς εἶναι νά ἐνεργοποιήσουμε οἱ πιστοί τή βαπτισματική χάρη πού ἤδη λάβαμε καί νά ἐπιτύχουμε τόν ἐν Χριστῷ ἁγιασμό μας.
«Ἐνδύσασθε τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν» σημαίνει ὁ Χριστός νά ἐνοικήσει μέσα μας. Νά ζοῦμε ἑνωμένοι μαζί Του. Τό θέλημά μας νά συνταυτιστεῖ μέ τό θέλημα τοῦ Κυρίου. Νά ἀποκτήσουμε «νοῦν Χριστοῦ» (Α’ Κορ. 2,16). Ὅπως διδάσκει ὁ Μέγας Βασίλειος, ὀφείλουμε νά ἐνδυθοῦμε τόν Χριστό ὄχι ἐξωτερικά, «κατά τόν ἔξω ἄνθρωπον», ἀλλά ἐσωτερικά· μέ τρόπο πού ἡ μνήμη τοῦ Θεοῦ νά «περισκεπάζει» τό νοῦ μας.
Ο ΕΜΠΑΘΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ἐπιδιώκει νά ἱκανοποιήσει τίς διάφορες ἀνάγκες τοῦ σώματός του μέ τρόπο φιλήδονο καί γι᾽ αὐτό ἀξιοκατάκριτο. Ἀντίθετα, οἱ χριστιανοί, ὅπως προτρέπει ὁ Ἀπόστολος, δέν φροντίζουμε γιά τό σῶμα μας μέ σκοπό τήν ἱκανοποίηση τῶν ἐμπαθῶν ἐπιθυμιῶν του· «καί τῆς σαρκός πρόνοιαν μή ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας».
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀσφαλῶς δέν ἀρνεῖται τή φροντίδα τοῦ σώματος πού ἀποβλέπει στήν κάλυψη τῶν φυσικῶν ἀναγκῶν του. Ἀποτρέπει ἀπό τή φροντίδα ἐκείνη πού ἐξάπτει τίς σαρκικές ἐπιθυμίες καί ἀναπτύσσει μέσα μας τή φιληδονία.
Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ στόν στίχο πού σχολιάζουμε ἀποτελεῖ ἰσόβιο χρέος μας. Ὅσο ζοῦμε, οἱ Χριστιανοί ἀγωνιζόμαστε νά ἐνδυθοῦμε τόν Χριστό. Ὁ Χριστός νά κατοικήσει στήν καρδιά μας. Ἡ χάρη Του νά ἁγιάζει τήν ὕπαρξή μας. Τό Εὐαγγέλιό Του νά κατεθύνει τή ζωή μας.
Παράλληλα, ἐπαγρυπνοῦμε ὥστε ἡ ἀπαραίτητη φροντίδα γιά τό σῶμα μας καί τίς ἀνάγκες του νά μήν ἐπιτρέπει νά γεννιοῦνται μέσα μας ἐμπαθεῖς ἐπιθυμίες καί ἡ κατακριτέα φιληδονία.
Ὁ ἀγώνας αὐτός πού ἁπλώνεται σέ ὅλη μας τή ζωή, στήν εὐλογημένη περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσσαρακοστῆς θά πρέπει νά γίνεται ἐντονώτερος καί συστηματικώτερος. Ἡ ἄσκηση, ἡ νηστεία, ἡ μετάνοια, ἡ προσευχή, ὁ ἀγώνας κατά τόν παθῶν, ἡ προσπάθεια γιά τήν κατάκτηση τῶν χριστιανικῶν ἀρετῶν, ὅλα ἀποβλέπουν στήν ἕνωσή μας μέ τόν Χριστό : «κατοικῆσαι τόν Χριστόν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν» (Ἐφ. 3,17). Ὁ Χριστός νά κατοικήσει στίς καρδιές μας.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μου σᾶς εὔχομαι Καλή Τεσσαρακοστή. Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός ἄς μᾶς ἀξιώσει νά τήν περάσουμε μέ ὑγεία ψυχῆς καί σώματος. Καί ἄς μᾶς ἐνισχύσει μέ τήν παντοδύναμη χάρη Του γιά νά διεξαγάγουμε τόν πνευματικό μας ἀγώνα μέ φιλοτιμία, μέ ζῆλο, μέ χαρά».