ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ
Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ
Ἐν συνεχείᾳ ξεκίνησε ἡ τέλεση τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερατικοῦ Ἑσπερινοῦ τῶν Ἐγκαινίων, χοροστατοῦντος τοῦ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Συμεών μέ τή συμμετοχή πολλῶν –πλέον τῶν εἴκοσι– πρεσβυτέρων καί πλήθους πιστῶν.
Ἀφ’ ἑσπέρας ὁ ἱερουργός Ἐπίσκοπος μεταφέρει τά μαρτυρικά λείψανα καί τά ἐναποθέτει σέ ἱερό Δισκάριο ἐπί τῆς Ἁγίας Τραπέζης. Πρόκειται γιά μικρά, ἐλάχιστα ἀποτμήματα λειψάνων ἱερῶν Μαρτύρων, περιτυλιγμένα μέ καθαρό κερί. Δέν ἐγκαινιάζεται χριστιανικός Ναός, παρά μόνο μέ τήν ἀπόθεση μαρτυρικῶν λειψάνων στό κέντρο τῆς Ἁγίας Τράπεζας. Ἤδη ἀπό τά πρωτοχριστιανικά χρόνια ἡ θεία Εὐχαριστία τελοῦνταν ἐπάνω στούς τάφους τῶν Μαρτύρων· ὁ κάθε μαρτυρικός τάφος ἦταν καί Ἁγία Τράπεζα.
Τά μαρτυρικά λείψανα πού μεταφέρθηκαν γιά νά καθιερωθεῖ ὁ ἱ. Ναός τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Ἀργυρουπόλεως εἶναι τά ἑξῆς:
α. Τῶν ἁγίων Νεομαρτύρων τῆς Ἱ. Μονῆς Παντοκράτορος Νταοῦ Πεντέλης (προσφερθέντα ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου).
β. Τῶν ἁγίων Πέντε Νεομαρτύρων τῶν ἐκ Σαμοθράκης (Μανουήλ, Θεοδώρου, Γεωργίου, Μιχαήλ καί Γεωργίου), προερχόμενα ἀπό τήν Ἱ. Μονή Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους (προσφέρθηκαν ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἐδέσσης κ. Ἰωήλ).
γ. Τοῦ ἁγίου Νεομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Βυζαντίου, πολιούχου τῆς Mυτιλήνης, προερχόμενα ἀπό τήν ἰδιαίτερη πατρίδα τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχου μας.
δ. Τοῦ ἁγίου Νεομάρτυρος Κωνσταντίνου τοῦ Ὑδραίου, τοῦ ἐν Ρόδῳ δι᾿ ἀγχόνης μαρτυρικῶς ἀθλήσαντος (προσφέρθηκαν ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ὕδρας κ. Ἐφραίμ).
Αὔριο, μέ τήν τελετή τῶν Ἐγκαινίων, τά μαρτυρικά αὐτά λείψανα θά τοποθετηθοῦν στό κέντρο τῆς Ἁγίας Τράπεζας μαζί μέ Ἅγιο Μύρο.
στόν π. Ἀλέξανδρο Γκαμαλέτσο
Ὁ Σεβασμιώτατος ἐτόνισε ὅτι κατά τή κορυφαία καί πολύ σημαντική αὐτή ἡμέρα παραμονῆς τῶν Ἐγκαινίων εἴθισται ὁ τελετουργός Ἐπίσκοπος νά τιμᾶ τούς Πρεσβυτέρους τοῦ Ναοῦ. Σήμερα λοιπόν ἔκρινε νά ἀπονείμει τό ὀφφίκιο τοῦ Οἰκονόμου στόν συνταξιοῦχο Ἐφημέριο π. Ἀλέξανδρο, ἐκφράζοντας τόν ἔπαινο καί τήν εὐγνωμοσύνη τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας πρός τόν ταπεινό –μέ ὅλη τή σημασία τῆς λέξης– καί τόν εὐλαβή –μέ τήν πιό περιεκτική ἔννοια– λευίτη τῆς Ἐνορίας αὐτῆς.
Ἐπίσης, ἐπήνεσε δημοσίως τόν π. Ἀλέξανδρο, ὁ ὁποῖος διακρίνεται γιά φόβο Θεοῦ καί μεγάλη ἀφοσίωση στήν Ἐκκλησία καί στό ἱερό Λειτούργημά του. Ἔφθασε ἤδη στήν ἡλικία τοῦ γήρατος καί ἔγινε ἀκόμα πιό σεβάσμιος. Τόνισε, ἐπίσης, ὅτι ἄφησε τό ἐπάγγλεμά του, πού ἀσκοῦσε ἐπί χρόνια, γιά νά διακονήσει τήν Ἐκκλησία. Καί τοῦ εὐχήθηκε, τέλος, ὁ Κύριος νά μηκύνει τό νῆμα τῆς ζωῆς του ὥστε νά ἔχει τίμιο καί ἀνώδυνο γῆρας, δοξάζοντας τό ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.
Ἐν συνεχείᾳ ὁ π. Ἀλέξανδρος ἔλαβε τόν λόγο γιά νά εὐχηθεῖ ὑγεία ψυχῆς καί σώματος πρός τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη καί νά τοῦ ἐκφράσει τίς πολλές καί ἐκ βάθους καρδίας εὐχαριστίες του γιά τήν ἀνυπέρβλητη –ἐν εἴδει ὠκεανοῦ– ἀγάπη πρός τό πρόσωπό του καθ’ ὅλη τήν ἱερατική του πορεία πού ἐκεῖνος τοῦ πρόσφερε. Τέλος, εὐχαρίστησε τούς συνεφημερίους του καί τούς συνεργάτες τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.
Ὁ εὐσεβεῖς Ἐνορίτες μετά χαρᾶς εἶδαν τήν ἀπονομή τοῦ ὀφφικίου στόν π. Ἀλέξανδρο καί «ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ» ἐπικρότησαν τήν ἐνέργεια τοῦ Σεβασμιωτάτου μέ τό «Ἄξιος» πρός τόν σεβαστό Ἱερέα τους.
Μέ τήν ἀπόλυση τοῦ Ὄρθρου, γύρω στίς 8.30 π.μ. ξεκίνησε ἡ τελετή τῶν Ἐγκαινίων. Μετά τή σύντομη προσευχή μπροστά στήν Ἁγία Τράπεζα, κατά τήν ὁποία ὁ Σεβασμιώτατος παρακάλεσε τόν Κύριό μας νά ἀναδείξει καί μᾶς μιμητές τῶν ἁγίων Μαρτύρων, ἐξήλθαμε ὅλοι ἀπό τό Ναό. Ὁ Σεβασμιώτατος κρατοῦσε στά χέρια του τά Ἅγια Λείψανα, προπορεύονταν οἱ Ἱερεῖς μέ τό ἱερό Εὐαγγέλιο, καί ἀκολουθοῦσαν ὅλοι οἱ Χριστιανοί.
Πραγματοποιήθηκαν τρεῖς λιτανεῖες γύρω ἀπό τό Ναό. Στό τέλος τῶν δύο πρώτων λιτανειῶν ἀναγνώσθηκαν δύο ἀποστολικά καί δύο εὐαγγελικά ἀναγνώσματα. Μέ τό τέλος τῆς τρίτης λιτανείας, ἔγινε ἡ εἴσοδος στό Ναό μέ ἕνα ἰδιόμορφο τρόπο. Οἱ πόρτες ἦταν κλειστές. Ὁ Σεβασμιώτατος πρόσταξε αὐτόν πού ἦταν πίσω ἀπό τίς πόρτες νά τίς ἀνοίξει στό Βασιλιά τῆς δόξης, λέγοντας τά λόγια τοῦ προφητάνακτα Δαβίδ:
καί ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι,
καί εἰσελεύσεται ὁ Βασιλεύς τῆς δόξης».
Ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν,
καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι,
καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης».
«Ὡς τοῦ ἄνω στερεώματος τήν εὐπρέπειαν, καί τήν κάτω συναπέδειξας ὡραιότητα, τοῦ ἁγίου σκηνώματος τῆς δόξης σου Κύριε. Κραταίωσον αὐτό εἰς αἰῶνα αἰῶνος, καί πρόσδεξαι ἡμῶν, τάς ἐν αὐτῷ ἀπαύστως προσαγομένας σοι δεήσεις, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, ἡ πάντων ζωή καί ἀνάστασις».
Ἐν συνεχείᾳ ὁ Σεβασμιώτατος ἔριξε τρεῖς φορές Ἅγιο Μύρο στά Ἱερά Μαρτυρικά Λείψανα, εὐχόμενος νά εἶναι «Αἰωνία ἡ μνήμη τῶν κτητόρων τοῦ Ἁγίου Οἶκου τούτου». Ἀφοῦ τά ἀσφαλισε σέ εἰδική θήκη, τά τοποθέτησε στό κέντρο τῆς Ἁγίας Τράπεζας, στό εἰδικό ἄνοιγμα πού ὑπῆρχε γιά τό λόγο αὐτό καί ὀνομάζεται «φυτόν». Πάνω ἀπό τά Ἅγια Λείψανα ἔριξε μαρμαρόσκονη μέ κηρομαστίχη, καθώς καί τά γραμμένα ὀνόματα ζώντων καί κεκοιμημένων. Τό μίγμα αὐτό ἀποτελεῖται ἀπό καθαρό κερί, μαστίχα, σμύρνα, ἀλόη, θυμίαμα, ρητίνη καί λάδανο. Αὐτά συμβολίζουν τά μύρα μέ τά ὁποῖα ὁ Ἰωσήφ ὁ ἀπό Ἀριμαθαίας ἄλειψε τό Σῶμα τοῦ Κυρίου.
Ὅπως ἀνέφερε ὁ Σεβασμιώτατος, ἡ Ἐκκλησία καθόρισε νά ἐγκαινιάζεται κάθε χριστιανικός Ναός μέ τήν τοποθέτηση στήν Ἁγία Τράπεζα τιμίων Λειψάνων Ἁγίων Μαρτύρων, οἱ ὁποῖοι ἀπέδειξαν τήν ἀγάπη καί ἀφοσίωσή τους στόν Κύριο μέ τό μαρτύριό τους.
Ἀφοῦ σφραγίσθηκε τό «φυτόν», ὁ Σεβασμιώτατος φόρεσε τόν λευκό χιτώνα, πού ὀνομάζεται σάβανο, σύμβολο τῆς σινδόνης μέ τήν ὁποία τυλίχθηκε τό Ἅγιο Σῶμα τοῦ Κυρίου καί διάβασε τήν εὐχή παρακαλώντας τόν Θεό νά ἀποστείλει τό Πανάγιο Πνεῦμα γιά νά ἁγιάσει τόν Οἶκο τοῦτο.
Κατόπιν εὐλόγησε μιά ποσότητα χλιαρού νεροῦ, σύμβολο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τό ἔριξε σταυροειδῶς στήν Ἁγία Τράπεζα. Μέ λευκά καθαρά σαπούνια τήν ἔπλυνε καί μέ σφουγγάρια τή στέγνωσε, ψάλλοντας τόν 43ο Ψαλμό: «Ὡς ἀγαπητά τά σκηνώματά Σου, Κύριε τῶν δυνάμεων».
Ἐν συνεχείᾳ ὁ Σεβασμιώτατος ράντισε πάλι τήν Ἁγία Τράπεζα μέ εἰδικά ἀρώματα ψάλλοντας τό «Ραντιεῖς με ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι…», καί δοξάζοντας τόν Θεό σταύρωσε τήν Ἁγία Τράπεζα μέ Ἅγιο Μύρο, τό ὁποῖο ἀλείφει στή συνέχεια μέ τά χέρια του. Τό Ἅγιο μύρο, ὅπως ὁ ἴδιος ἐπεξήγησε, φέρνει τή χάρη τοῦ Θεοῦ στή γῆ. Εἶναι ἡ δύναμη τοῦ Θυσιαστηρίου, ἡ ὁποία ἐνεργοποιεῖται μέ τή χάρη τῶν Ἱερῶν Λειψάνων.
Κατόπιν καθαγίασε πάνω στήν Ἁγία Τράπεζα τά Ἱερά Ἀντιμήνσια. Τό κάθε Ἀντιμήνσιο μόλις καθαγιασθεῖ ἀπό τόν Ἐπίσκοπο εἶναι μιά μικρή Ἁγία Τράπεζα. Εἶναι ἀπαραίτητο σέ κάθε Λειτουργία. Μέ αὐτό μπορεῖ νά τελεστεῖ σέ ἔκτατες περιπτώσεις ἡ θεία Λειτουργία καί ἐκεί ὅπου δέν ὑπάρχει Ναός.
Ἀκολούθως ὁ Σεβασμιώτατος τοποθέτησε τίς εἰκόνες τῶν τεσσάρων Εὐαγγελιστών, ἀποτυπωμένες σέ λινό ὕφασμα στίς τέσσερις γωνίες τῆς Ἁγίας Τραπέζης, ἐπειδή μέ τά Εὐαγγέλιά τους συνέβαλαν στή στερέωση τῆς Ἐκκλησίας. Σκέπασε τή μαρμάρινη πλάκα της μέ ἕνα λευκό ὕφασμα, πού ὀνομάζεται «κατασάρκιο». Ὅπως ἐπισήμανε ὁ ἴδιος, αὐτό τό ὕφασμα ποτέ δέν βγαίνει ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα. Καί πάνω ἀπό αὐτό τοποθετήθηκαν τά καινούργια ἐπίσημα καλύμματα, ψάλλοντας τόν 62ο Ψαλμό: «Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο…».
Ἐν συνεχείᾳ ὁ Σεβασμιώτατος κρατώντας στά χέρια του ἕνα τηλεσκοπικό κοντάρι, στό ἄκρο τοῦ ὁποίου ὑπῆρχε σφουγγάρι μέ κηρομαστίχη καί Ἅγιο Μύρο, σχημάτισε τό μονόγραμμα τοῦ Χριστοῦ (ΧΡ) στά τέσσερα σημεῖα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ. Κατόπιν ἄναψε τήν Κανδήλα καί εὐλόγησε, ψάλλοντας τόν πρῶτο στίχο τῆς δοξολογίας: «Δόξα Σοι τῷ δείξαντι τό Φῶς…».
Ἡ τελετή τῶν Ἐγκαινίων ὁλοκλήρωθηκε μέ τήν ἀφαίρεση τοῦ σάβανου, πού φοροῦσε ὁ Σεβασμιώτατος σέ ὅλη τή διάρκεια τῆς τελετῆς, καί τήν ἔνδυσή του μέ τά ὑπόλοιπα Ἀρχιερατικά ἄμφια, ὥστε νά τελεστεῖ ἡ πανηγυρική πρώτη Ἀρχιερατική θεία Λειτουργία στόν νέο Ἱερό Ναό μέ τήν ὁποία κατακλείεται ὁ Ἐγκαινιασμός τοῦ Ναοῦ. Ἄς σημειωθεῖ ὅτι αὐτό τό σάβανο τεμαχίζεται σέ πολλά μικρά κομματάκια καί ἐμβαπτίζεται μέσα στήν κηρομαστίχη πού περίσσεψε (καί δίδεται ὡς εὐλογία τῶν πιστῶν).
Ἀκολούθως ξεκίνησε ἡ πανηγυρική πρώτη θεία Λειτουργία, ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Συμεών, ὁ ὁποῖος καί ἔβαλε «Εὐλογημένη ἡ βασιλεία τοῦ Πατρός...». Πρίν ἀπό τήν ἀπόλυση, ὁ Σεβασμιώτατος τίμησε τόν Προϊστάμενο καί τούς Ἐφημερίους τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου Ἀργυρουπόλεως, Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμαμνδρίτη π. Χρυσόστομο Ξυνό, π. Ἐμμανουήλ Μήτρου καί π. Ἀλέξανδρο Γκαμαλέτσο, ἐπιδίδοντάς τους τιμητική πλακέτα καί τό οἰκόσημο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νέας Σμύρνης, εὐχαριστώντας τους βαθύτατα γιά τούς κόπους καί τούς ἀγῶνες τους ὥστε νά φθάσουμε στή σημερινή εὐφρόσυνη ἡμέρα, ἡμέρα μεγάλης εὐλογίας καί μεγάλης χαρᾶς. Δέν παρέλειψε, ἐπίσης, νά εὐχαριστήσει ὁ Σεβασμιώτατος καί ὅλους ὅσοι κοπίασαν παλαιότερα, ὅσοι ἐργάστηκαν γιά τήν ἀνέγερση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὅσοι προσέφεραν μέ ἀγάπη στόν Ἱερό Ναό.
Ἀναμφιβόλως τά Ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἦταν μιά σημαντικότατη στιγμή τόσο γιά τήν Ἐνορία, ὅσο καί γιά ὁλόκληρη τήν πόλη καί τόν Δῆμο τῆς Ἀργυρουπόλεως, ὅπου προσῆλθαν ἀπό νωρίς τό πρωί οἱ ἀγαπητοί Ἐνορίτες γιά νά συμμετάσχουν στήν τελετή αὐτή καί τήν πανηγυρική πρώτη Ἀρχιερατική θεία Λειτουργία, τελετή μοναδική καί λίαν ἐξαιρετική γιά ὁλόκληρη τήν Ἐνορία.
Σεβασμιώτατε, Ἀδελφοί μου,
«Δόξα σοι, Κύριε· Δόξα σοι, Ἅγιε· Δόξα σοι, Βασιλεῦ». Μέ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, τήν προστασία τῆς Παναγίας μας, τή βοήθεια τοῦ Ἁγίου Γεωργίου καί ὅλων τῶν Ἁγίων μας, μέ τίς δικές σας εὐχές, καί μέ τή βοήθεια τοῦ Λαοῦ μας φθάσαμε στή σημερινή Ἁγία ἡμέρα τῶν Ἐγκαινίων τοῦ Ναοῦ μας.
Οἱ προκάτοχοί μας, «ἐν μέσῳ θυελλῶν καί ἀστραπῶν», κληρικοί καί λαϊκοί ἔβαλαν τά θέμέλια τῆς Ἐκκλησίας μας μέ ἔνθεο ζῆλο καί τήν ἔφθασαν μέχρι ἐκεῖ πού μποροῦσαν. Μέ τήν εὐλογία τοῦ ἀξέχαστου Ἁγίου Μητροπολίτη μας Χρυσοστόμου. Πρό ὀκτώ ἐτῶν παραλάβαμε μέ τήν εὐχή καί τήν εὐλογία Σας τή σκυτάλη γιά τή συνέχιση τοῦ Ἁγίου τούτου ἔργου. Ἀπό μέσα μας βγαίνει ἡ δοξολογία «διῆλθομεν διά πυρός καί ὕδατος καί ἐξήγαγε ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν, Κύριε». Τά ἐμπόδια ἦσαν πολλά καί οἱ δυσκολίες ἀξεπέραστες, ὅμως μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ φθάσαμε στό τέλος. Ἐσεῖς, Σεβασμιώτατε, κάνατε τά Θυρανοίξια, τήν Κυριακή 19 Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 2004 καί ἡ χαρά ὅλων μας ἦταν τότε μεγάλη. Σήμερα, πού ἡ Ἐκκλησία μας φθάνει πρός τή Ἁγία αὐτή στιγμή, Ἐσεῖς, Σεβασμιώτατε, καί πάλιν τελεῖτε τά ἐγκαίνια μέ τήν παρουσία τοῦ Κλήρου, τῶν ἀρχῶν τοῦ τόπου μας καί τοῦ πιστοῦ Λαοῦ.
Ἡ χαρά μας εἶναι ἀνείπωτη. Δοξάζουμε τίν Θεό, τόν Ἅγιο γεώργιο, τόν εὐλογημένο Λαό μας γιά τό μέγα θαῦμα τῆς ἀποπεράτωσης τοῦ Ναοῦ μας.
Πρό καιροῦ δι΄ εὐχῶν σας καί πάλιν ξεκινήσαμε τήν Ἁγιογράφηση τοῦ Ναοῦ μας· τό ἔργο εἶναι μέγα· εὔχεσθε καί σ’ αὐτό νά ἔχουμε αἴσιο πέρας.
Εὐχαριστοῦμε μαζί μέ τόν π. Ἐμμανουήλ ἐκ βαθέων τούς Ἱερεῖς πού ὑπηρέτησαν στό Ναό μας μέ ζῆλο «ἔκπαλαι καί νῦν», τόν π. Ἀντώνιο Παπαδάτο, τόν π. Ἐμμανουήλ Μηλωνάκη, τόν π. Μάξιμο Ἀδαμίδη, τόν π. Ἀλέξανδρο Γκαμαλέτσο καί τόν π. Νικόλαο Φίλια.
Εὐχαριστοῦμε τούς ἁγίους Ἐπιτρόπους τῆς Ἐκκλησίας μας ὅλων τῶν ἐποχῶν. Τά ὀνόματά τους εἶναι «ἐν βίβλῳ ζωῆς».
Εὐχαριστοῦμε τούς Ἐπιτρόπους τοῦ Ναοῦ μας, κ.κ. Μιχάλη Βρούχα, Κωνσταντίνο Στεργιόπουλο, Θωμᾶ Τριανταφύλλου καί Βασίλειο Κωστόπουλο. Τόν ἀκάματο φίλο μας Παντελεήμονα Καλαϊτζίδη. Τά ἀηδόνια μας, τούς ἱεροψάλτες μας κ. Χρῆστο Μηνάογλου, Θεόφιλο Πεταλᾶ καί Δημήτριο Πριόβολο, τήν Κυρία Χριστίνα Κάγκαδη καί ὅλες τίς κυρίες τπού νυχθημερόν μέ θυσία βοηθοῦν τήν Ἐκκλησία μας. Τήν πάντα θυσιαζόμενη Νεωκόρο μας κα Αἰκατερίνη Τουφεκλῆ, τήν ὁλοπρόθυμη κα Φανουρία, τίς ἀφανεῖς ἡρωίδες κυρίες Σοφία Γεωργίου, Μελισσινή Ἀθανασέλου, Ἰωάννα Μαργέλου, τόν ζηλωτή κ. Δημήτριο Ρενιέρη, Δημήτριο Μαυρουδάκο, τόν Μάριο καί ὅλα τά παιδιά τοῦ Ἱεροῦ μας.
Εὐχαριστοῦμε τόν Ἐντιμότατο Δήμαρχο κ. Χρῆστο Κορτζίδη, τόν κ. Παναγιώτη Κοροβέση, τόν Ἀρχιτέκτονα κ. Κοσμᾶ Κοσμίδη καί ὅλους τούς ἐργολάβους καί τεχνίτες.
Γιά ὅλους ἡ προσευχή μας εἶναι: «Πάντων ὑμῶν μνησθείη Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ Αὐτοῦ». Τό σύνθημά μας εἶναι ἕνα: «Αὕτη ἡ νίκη ἡ νικήσασα τόν κόσμον, ἡ Πίστις ἡμῶν».
Σεβασμιώτατε, σᾶς ὀφείλω τή ζωή μου.
Ὅλοι μας εἴμεθα κοντά σας πανευτυχεῖς καί σᾶς εὐχαριστοῦμε.
Σᾶς εὐχόμαστε νά εἶστε πάντα πλήρης Πίστεως καί Ἀγάπης γιά νά θαυματουργεῖτε στόν κόσμο μας.
Σᾶς προσφέρουμε αὐτό τό Ἐγκόλπιο μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ καί υἱϊκῆς εὐγνωμοσύνης.
Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου μας νά Σᾶς ἐπισκιάζει γιά πάντα καί ἡ Παναγία νά Σᾶς παρηγορεῖ πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς Σας.
Τό Μήνυμα τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Συμεών
Ἄς ἀποτελέσουν, λοιπόν, τά Ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ αὐτοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στήν Ἀργυρούπολη ἀφορμή γιά καθαρότερη ψυχή, γιά ἁγιότερο σῶμα, γιά καθαρότερη καρδιά, γιά φωτεινότερο νοῦ, ὥστε νά γίνεται κάθε Χριστιανός δεκτικότερος τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Ὁ ἱερός Ναός Ἁγίου Γεωργίου Ἀργυρουπόλεως κτίστηκε τό ἔτος 1958 ἀπό εὐσεβεῖς χριστιανούς καί λειτούργησε κατ’ ἀρχάς ὡς παρεκκλήσιο τῆς Ἐνορίας τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Βαρβάρας Ἀργυρουπόλεως. Μέ Βασιλικό Διάταγμα τοῦ ἔτους 1963 ἱδρύθηκε Ἐνορία μέ λατρευτικό κέντρο τόν ὡς ἄνω ἱερό Ναό.
Τό ἔτος 1966 προστέθηκαν ὁ Πρόναος καί ἄλλα κτίσματα τά ὁποῖα προσέδωσαν στόν ἱερό Ναό τή σημερινή του μορφή. Ὁ θεμέλιος λίθος τοῦ νέου ἱεροῦ Ναοῦ ἐτέθη ἐπί Ἀρχιερατείας τοῦ μακαριστοῦ πρώτου Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης κυροῦ Χρυσοστόμου.
Ὁ Ἐνοριακός αὐτός ἱερός Ναός ἐπιτελεῖ σημαντικό ποιμαντικό ἔργο μέ τή λειτουργική ζωή, τό ἔργο τῆς κατηχήσεως καί τῆς προνοιακῆς δράσεως, καθώς καί ἄλλων ποιμαντικῶν δραστηριοτήτων πού γίνονται ἀθόρυβα, στά πλαίσια μιᾶς ἀληθινῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητας. Πανηγυρίζει τήν 23η Ἀπριλίου, ἑορτή τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου.
Σήμερα στόν ἱερό Ναό ὑπηρετοῦν οἱ Ἱερεῖς: Ἀρχιμ. π. Χρυσόστομος Ξυνός καί π. Ἐμμανουήλ Μήτρου. (Πληροφορίες: Ἱερός Ναός Ἁγίου Γεωργίου, ὁδός Ἁγίου Γεωργίου 2, 164 52 Ἀργυρούπολη, τηλ. 210-99.16.885).