Δ΄ ΙΕΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΞΗ μέ θέμα «Τό μυστήριο τοῦ Γάμου – Ποιμαντική προσέγγιση»
μέ θέμα «Τό μυστήριο τοῦ Γάμου –
Ποιμαντική προσέγγιση»
Πραγματοποιήθηκε τό ἀπόγευμα τῆς Πέμπτης, 10 Δεκεμβρίου ἐ.ἔ., στό Πνευματικό Κέντρο τῆς ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Σώστη (λεωφ. Συγγροῦ), ἡ τέταρτη Ἱερατική Σύναξη γιά τούς Κληρικούς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νέας Σμύρνης. Στή Σύναξη ὁμιλητής ἦταν ὁ Ἐλλογιμώτατος κ. Ἀλέξανδρος Σταυρόπουλος, ὁμότιμος Καθηγητής στό Τμῆμα Κοινωνικῆς Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ὁ ὁποῖος ἀνέπτυξε τό θέμα «Τό μυστήριο τοῦ Γάμου - Ποιμαντική προσέγγιση».
Τή Σύναξη ἄνοιξε ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Νέας Σμύρμης κ. Συμεών, παρουσιάζοντας τόν ὁμιλητή, ὁ ὁποῖος εἶναι διδάκτωρ Θεολογίας, διδάκτωρ Οἰκογενειακῶν Ἐπιστημῶν καί ψυχολόγος, καί ἔχει διδάξει μεταξύ ἄλλων τά μαθήματα τῆς Ποιμαντικῆς, τῆς Ποιμαντικῆς Γάμου καί Οἰκογένειας, τῆς Συμβουλευτικῆς Ποιμαντικῆς καί τῆς Εἰσαγωγῆς στήν Ψυχολογία. Ὁ Ἐλλογιμώτατος κ. Σταυρόπουλος τόνισε ἐξαρχῆς ὅτι ἡ ὁμιλία του ὡς ποιμαντική συμβολή, ἀφορᾶ στή βασική πτυχή τῆς Ἐκκλησίας, καθώς ἔργο τῆς ποιμαντικῆς εἶναι ἡ συγκρότηση τῆς μίας ποίμνης ὑπό τόν ἕνα Ποιμένα.
Μεταξύ ἄλλων, ὁ Ἐλλογιμώτατος καθηγητής ἑστίασε τούς προβληματισμούς του στόν γάμο ὡς μυστήριο ἀγάπης καί μικρά Ἐκκλησία. Εἰδικότερα, ἀνέπτυξε μιά ποιμαντική θεολογία τοῦ γάμου καί τῆς οἰκογένειας, σέ συνδυασμό θεωρίας καί πράξεως. Ἡ ποιμαντική τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἐπιστήμη καί τέχνη, πού ἀφορᾶ στό μυστήριο ἀγάπης καί στή μικρή ἐκκλησία, ἔννοιες δηλωτικές τοῦ γάμου καί τῆς οἰκογένειας στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, συνδέεται μέ τή μαρτυρία, τή λατρεία καί τή διακονία.
Ἰδιαίτερη ἀναφορά ἔκανε ὁ Εἰσηγητής στό Κέντρο Γάμου πού φιλοξενεῖται στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίας Βαρβάρας Λαμίας, πού ἔχει στόχο νά δημιουργηθοῦν χριστιανικές οἰκογένειες μικρές κατ’ οἶκον Ἐκκλησίες, νά ἐνημερώνει τούς ἀνθρώπους γιά τήν ἀγάπη καί τούς καρπούς της μέσα στόν γάμο, νά προετοιμάζει τούς νέους ἀνθρώπους ὅσο γίνεται, ὥστε ὅταν ἔρθουν σέ κοινωνία Γάμου νά εἶναι, κατά τό δυνατό, ἕτοιμοι γιά τόν ἔγγαμο βίο καί ὁπλισμένοι μέ τήν ἀποφασιστικότητα νά μήν χωρίσουν.
Ὁ ὁμιλητής τόνισε ὅτι ὁ ἱερός Χρυσόστομος δέν παύει νά ἐπαναλαμβάνει τή γνωστή ρήση του γιά τό μυστήριο τοῦ γάμου ὡς μυστηρίου τῆς ἀγάπης. «Ἰδού πάλιν ἀγάπης μυστήριον» («Νάτο πάλι τό μυστήριο τῆς ἀγάπης»). Ἐντοπίζει κατά ταῦτα στήν ἀγάπη τόν μυστηριακό χαρακτήρα τοῦ γάμου. Μία ἀγάπη πού ὑπερβαίνει τά ἀνθρώπινα καί δέν προέρχεται ἀπό ἀνθρώπινη πρωτοβουλία. Τονίζει μέ ἔμφαση: «Δέν εἶναι ἀνθρώπινο κατασκεύασμα ἡ ἐρωτική ἐπιθυμία πού ἀναπτύσσεται ἀνάμεσα στόν ἄνδρα καί τή γυναίκα πού ἔρχονται σέ γάμο, ἀλλά ὁ Θεός ἐφύτεψε τήν ἐπιθυμία αὐτή μέσα στήν ἀνθρώπινη φύση». Ἡ Ἐκκλησία στήν ἀκολουθία τοῦ γάμου συνηγορεῖ καί εὔχεται «ὑπέρ τοῦ καταπεμφθῆναι αὐτοῖς ἀγάπην τελείαν» (νά τούς χαριστεῖ ἡ τέλεια ἀγάπη).
Χρειάζεται ὅμως πολλή προσοχή καί ἀμοιβαιότητα. Γιατί ἄν ἡ γυναίκα ὀφείλει νά ὑπομένει τόν ἄνδρα καί ὁ ἄνδρας ἀντίστοιχα θά πρέπει νά μήν κακομεταχειρίζεται τή γυναίκα. Μπορεῖ βέβαια βάση τοῦ γάμου καί πολυτιμότερο ἀγαθό νά εἶναι ἡ ἀγάπη τῆς γυναίκας πρός τόν ἄνδρα της γιατί χωρίς αὐτή ὅλα ἀνατρέπονται: Ἐξίσου ὅμως πολύτιμη εἶναι καί ἡ ἀγάπη τοῦ ἄνδρα πρός τή γυναίκα του. Ὡς ἔμπειρος οἰκογενειακός σύμβουλος ὁ ἱ. πατήρ νουθετεῖ τόν ἄνδρα γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ὀφείλει νά συμπεριφέρεται πρός τή γυναίκα του ὅταν μάλιστα πρόκειται νά τῆς ὑποδείξει κάτι. Εἶναι πράγματι πολύτιμες οἱ συμβουλές του:
«Λόγια ἀγάπης νά τῆς λές: … Ἐγώ ἀπό ὅλα, τή δική σου ἀγάπη προτιμῶ καί τίποτε δέν μοῦ εἶναι τόσο βασανιστικό ἤ δυσάρεστο, ὅσο τό νά βρεθῶ κάποτε σέ διάσταση μαζί σου. Κι ἄν ὅλα χρειασθεῖ νά τά χάσω, …κι ἄν στούς ἔσχατους βρεθῶ κινδύνους, ὁτιδήποτε κι ἄν πάθω, ὅλα μοῦ εἶναι ἀνεκτά κι ὑποφερτά, ὅσο ἐσύ μοῦ εἶσαι καλά. Καί τά παιδιά, τότε μοῦ εἶναι περιπόθητα, ἐφ’ ὅσον ἐσύ μᾶς συμπαθεῖς… Ἴσως κάποτε σοῦ πεῖ: Ποτέ ὡς τώρα δέν ξόδεψα ἀπό τά δικά σου, ἔχω ἀκόμη τά δικά μου, πού μου ‘δωσαν οἱ γονεῖς μου. Τότε πές της: Τί λές καλή μου; Ἔχεις ἀκόμη τά δικά σου; Ποιά λέξη μπορεῖ νά ‘ναι χειρότερη ἀπό αὐτή; Σῶμα δέν ἔχεις πιά δικό σου κι ἔχεις χρήματα; Δέν εἴμαστε δύο σώματα μετά τό γάμο, ἀλλά γίναμε ἕνα. Δέν ἔχουμε δύο περιουσίες, ἀλλά μία… Ὅλα δικά σου εἶναι, κι ἐγώ δικός σου εἶμαι, κορίτσι μου. Αὐτό μέ συμβουλεύει ὁ Παῦλος λέγοντας ὅτι ὁ ἄνδρας δέν ἐξουσιάζει τό σῶμα του, ἀλλά ἡ γυναίκα. Κι ἄν δέν ἔχω ἐγώ ἐξουσία στό σῶμα μου, ἀλλά ἐσύ, πόσο μᾶλλον δικά σου εἶναι τά χρήματα… Ποτέ νά μήν τῆς μιλᾶς μέ πεζό τρόπο, ἀλλά μέ φιλοφροσύνη, μέ τιμή, μέ ἀγάπη πολλή. Νά τήν τιμᾶς, καί δέ θά βρεθεῖ στήν ἀνάγκη νά ζητήσει τήν τιμή ἀπό ἄλλους… Νά τήν προτιμᾶς ἀπό ὅλους γιά ὅλα, γιά τήν ὀμορφιά, γιά τή σωφροσύνη της, καί νά τήν ἐγκωμιάζεις. Νά κάνεις φανερό ὅτι σ’ ἀρέσει ἡ συντροφιά της κι ὅτι προτιμᾶς νά μένεις στό σπίτι γιά νά ‘σαι μαζί της ἀπό τό νά βγαίνεις στήν ἀγορά. Ἀπό ὅλους τούς φίλους νά τήν προτιμᾶς, καί ἀπό τά παιδιά πού σοῦ χάρισε, κι αὐτά ἐξαιτίας της νά τά ἀγαπᾶς» (Εἰς Ἐφεσίους, Ὁμιλία 20).
Στό τέλος τῆς Ἱερατικῆς Σύναξης ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Συμεών εὐχαρίστησε τόν Εἰσηγητή, Ἐλλογιμώτατο κ. Ἀλ. Σταυρόπουλο, γιά τή μεθοδική παρουσίαση καί τή συντομία τῆς ὁμιλίας του, καί ἀκολούθησε συζήτηση. Ὁ Εἰσηγητής διένειμε στούς συμμετέχοντες κληρικούς τό Ἀνάτυπο «Μυστήριον ἀγάπης – ἐκκλησία μικρά: Ὁ γάμος εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν» (ἀνάτυπο ἀπό τό περ. «Κοινωνία», τ. 18, Μάρτιος – Ἀπρίλιος 1975, σ. 112-9).